Noord Kiwiland

National Park, vrijdag 8 maart 2013

De tijd gaat zo snel! Anderhalve week sinds mijn laatste blog en ik heb veel te veel te vertellen. Hou je vast haha.

Ik ben hier elke dag onderweg en aan het reizen van de ene plek naar de andere plek. Overal waar ik kom is het weer prachtig. Onderweg stoppen we vaak om van uitzichten te genieten en overal waar je overnacht zijn superveel dingen te doen.

Vanuit Auckland ben ik naar Hahei gegaan. Dat is een plaatsje met niet meer dan 5 inwoners geloof ik. In de bus heb ik twee leuke meiden ontmoet, Myrtle en Birthe. Helemaal leuk want ze doen ongeveer dezelfde route in dezelfde tijd. Onderweg naar Hahei kregen we te horen dat je bij Hahei kan kajakken. We hadden wel zin om wat actiefs te doen dus we zijn daar gaan kajakken naar Cathedral Cove. Onze begeleiders hadden een gasstelletje meegenomen en op het strand daar aangekomen konden we een kopje(met schotel haha) koffie thee of warme chocomel krijgen. Super grappig.

De volgende dag moesten we onwijs vroeg alweer naar de volgende plaats toe. We gingen naar Raglan. Dit moest HET surfdorp zijn van Nieuw Zeeland.. Er was alleen nergens een surfer te bekennen haha en ook geen golf. Dus dat viel een beetje tegen. Het weer was goed dus Birthe en ik hebben lekker in de zon gelegen.

We gingen woensdag 27 februari op weg naar Waitomo, waar je in grotten kon abseilen, raften en dat soort gekke dingen. Niks voor mij dus dat heb ik lekker overgeslagen. Samen met 8 anderen uit de bus hebben we een wandeling buiten gemaakt en wat grotten gezien. Vervolgens zijn we doorgereden naar een Maori. Maori's zijn oorspronkelijke bewoners van Nieuw Zeeland. De familie waar we heen gingen woonden in een soort gemeenschap. Bij binnenkomst moesten de meisjes op een matras zitten en de jongen op een stoel. We kregen een hele openingsceremonie te zien. Erna hadden we diner en gingen we wandelen. We gingen kijken bij een 7meter hoge waterval en kregen een uitleg over verschillende soorten planten die mensen konden beter maken (haha alsof we erin geloven). 's Avonds hadden we een entertainment avond en deden we dansjes en zingen. De jongens moesten de Haka leren (de dans van de All Blacks) en de meiden moesten een dans doen. De beste groep hoefde de volgende ochtend niet af te wassen. De meiden hadden natuurlijk gewonnen, whoehoe. Helaas kan ik geen fotos hiervan op internet zetten, dat wilde de familie namelijk niet.

De volgende dag gingen we naar Rotorua. Dat is een stad op een vulkaan. Overal waar je loopt zie je water en stoom bubbelen uit de grond en het ruikt overal naar rotte eieren. Heel apart om te zien en heel vies om te ruiken. Ook daar hebben Birthe en ik lekker in de zon gelegen, nadat we een plek hadden gevonden waar het niet was vergeven met rotte eieren lucht.
 

Op 2 maart gingen Myrthe en ik de oostkust afreizen, Birthe ging naar niet heen. Maar gelukkig zien we haar weer in Wellington.
Om half 1 vertrokken we richting Gisborne aan de oostkust. We waren met een super kleine groep, maar 6 mensen. In Gisborne zijn we gaan kijken waar Captain Cook is aangekomen met zijn schip een paar honderd jaar geleden. Daarna zijn we naar ons privehuis aan het stand gereden. Supervet!
Maar de dag erna was ons hostel in Tokomaru Bay nog veel leuker! Ook dat was een huisje aan het strand. In de middag ben ik gaan bone carven. Vanuit een koeienbot kan je dan een ketting maken. Eerst maak je een ontwerp, daarna maak je je ontwerp door te zagen, schuren en te polijsten. Het is een leuke ketting geworden. We zijn lekker gaan slapen erna en toen we de ochtend erna wakker werden konden we de zon op zien komen vanuit ons bed!

De laatste dag aan de oostkust was in Maraehaku Bay. Myrtle en ik wilden naar een waterval gaan wandelen en we hadden instructies gehad hoe we daar moesten komen. Wij gingen vol goede moed op weg naar de waterval. Na een half uur kwamen we bij een brug en daar moesten we naar links. Je kon alleen nergens naar links! Er was wel een weggetje naar rechts, dus misschien hadden we ons wel vergist.. We gingen naar rechts. Na ongeveer 5 minuutjes lopen hing er iets in een boom. Ik dacht eerst dat het een zak was, maar toen we dichterbij kwamen bleek het een half paard te zijn. Inderdaad: half. Aan de achterpoten hing hij met een katrol in de boom en je zag zo de hele binnenkant. Ieeeeeeeeh. We waren ons doodgeschrokken en we zijn gelijk bang terug gegaan. Dus tot zover onze waterval wandeling haha.

De oostkust was gaaf en na drie dagen zijn we weer in Rotorua aangekomen. Daar was het uitverkoop, korte broeken voor nog geen 6 euro. Dat betekend meenemen!!
Volgende dag zijn we naar Taupo gegaan. Daar heb je het grootste meer van Nieuw Zeeland. Het is zo groot dat België erin past! We zijn daar 's avonds gaan stappen en dat was een prima avondje!

Vanaf Taupo hoefden we niet zo heel ver met de bus te reizen. We gingen naar The middle of nowhere haha. We gingen een weg in, naar de plek waar we zouden overnachten. Op de hele weg zijn we een uur lang GEEN huis tegengekomen. Alleen een zandweg door de bergen en na een uur was daar dan ons huisje. Hele mooie omgeving en je kon er leuk wandelen naar een waterval (alweer haha). Vol goede moed zijn Myrtle en ik het weer gaan wagen. Deze keer hebben we zonder problemen een waterval kunnen vinden! Die avond gingen we onwijs vroeg naar bed want vandaag stond er een onwijs gaaf iets op de planning. We gingen vanmorgen namelijk om 7uur weg om een Alphine Crossing te doen.

Dit was een wandeling en niet zomaar een wandeling. We gingen wandelen op bergen naast de grootste vulkaan van Nieuw Zeeland beklimmen en naar de kraters kijken. En deze wandeling duurde 6,5 uur. In het begin was de wandeling goed te doen, anderhalf uur door de vallei. Je voelde je wel echt een hobbit haha. Na die anderhalf uur moesten we gaan klimmen. Heel stijl omhoog. Het was even afzien maar ik vond het helemaal gaaf! Na drie uur waren we op de top en hadden we onwijs mooi uitzicht. Je zag waar de lava heen was gestroomd wanneer de vulkaan was uitgebarst. Normaal gesproken zou je van punt A naar punt B lopen en bij punt B worden opgehaald, maar omdat de vulkaan in november is uitgebarsten kon dat niet. We moesten dezelfde weg terug als dat we waren heengelopen. Na 6 uur waren we weer terug. Het was alle moeite helemaal waard. En het gekke is dat ik na die uitputtende wandeling energie voor 10 heb, dus lekker mijn blog ben gaan schrijven en zo meteen de hottub hier in het hostel induik.

Morgen staat Wellington op het programma en daarna ga ik naar het zuider eiland! Spannennnd!!

Veel Liefs