Flying high in de sky

Queenstown, 16 maart 2013

Op 9 maart gingen we richting Wellington. Iedereen zegt dat dit een hele leuke stad is, maar veel tijd had ik er niet. Alleen een middagje. Gelukkig kom ik weer terug binnen drie weken en dan heb ik wat langer de tijd. In Wellington hebben Myrtle, Birthe, Martin en ik de middag besteed aan het museum Te Papa, dat is een soort van Naturalis. Leuk om weer eens in een museum te zijn. Die avond zijn we een dansje gaan wagen, maar niet tot te laat want we moesten de volgende dag voor de ferry al om half 7 op.

Om half 7 ging dus de volgende dag de wekker en begon de reis naar het zuider eiland. Het was 3.5 uur varen tussen alle eilanden en kustlijnen. Supermooi! Erna moesten we nog uren met de bus voordat we bij de bestemming van die dag waren; Abel Tasman National Park. Het was echt een slopende lange dag. Gelukkig zijn we onderweg nog bij een wijnproeverij gestopt, dus we konden er weer even tegenaan. Aangekomen op Old Macdonalds Farm kon ik, net als wat anderen, nergens een gewone wc vinden, alleen Dixie Toilets. Twee dagen zouden we hier blijven en twee dagen op een Dixie?? Noooooo...ik zag mezelf al gaan midden in de nacht met mijn zaklamp hahahaa. Maar de volgende dag vonden we gelukkig ook gewone toiletten ergens pfieeuw.
 

Voor de tweede dag in Abel Tasman, op 11 maart, had ik een zeilexcursie geboekt. Birthe ging ook mee dus dat was helemaal gezellig. Eerst moesten we 3,5 uur lopen langs de kust en als we bij het strand uitkwamen zouden we daar 's middags worden opgehaald en terug zeilen. Het weer was helemaal perfect. Het was super mooi, heb zeehondjes gezien. Aan het eind van de middag waren we weer terug en hebben we nog lekker in de zon gezeten en die avond hebben we een kampvuur gemaakt met zijn allen en zijn we daar gebleven.

12 Maart gingen we op weg naar Blackball. Dit was weer een enorme lange busdag. Onderweg zijn we bij een zeehondenkolonie gestopt en daar heb ik weer zeehondjes gezien. Zo schattig! Daarna gingen we door naar Blackball. Blackball is een mijnwerkersdorpje. Heel klein en er is geen kip te vinden. We verbleven in een hotel, leek wel uit een film te komen. Heel oud en krakkemikkig. Er was daar weinig te doen, behalve een toer over mijnwerkers van vroeger. Wat we natuurlijk even hebben gedaan.

We bleven maar een nachtje en daarna gingen we naar Franz Josef. Hier had ik helemaal zin in! Hier is een hele grote gletsjer en daarop kan je wandelen met een gids. Ennnn het mooiste, je gaat met een helikopter naar de gletsjer toe! Spannend!
We waren hier ook twee daagjes. De eerste dag hadden we weinig tijd ergens voor, we moesten van alles regelen voor die toer. In de avond zijn we nog naar de bar gegaan van het hostel. Het hostel was trouwens ook helemaal leuk! Leek wel alsof ik op wintersport was.
De volgende dag moesten we om kwart voor 8 bij de toerdesk staan en kregen we speciale schoenen en kleding voor op de gletsjer. Daarna waren we klaar om te gaan met de helikopter. Het was zo leuk in die helikopter, zo anders dan een vliegtuig! Het was helaas maar een paar minuten, maar daarna waren we op de gletsjer en daar hebben we 2,5 uur rondgelopen en geklommen. Daarna gingen we weer terug met de helikopter. Omdat we deze trip hadden gedaan kregen we gratis kaartjes voor de hotpools. Dat zijn hete baden waar je lekker kan chillen. De hele middag hebben we daar doorgebracht. Het was een superdag. Die avond gingen we naar de bar en daar kon je een spelletje doen. Steen papier schaar. Ik vond de prijs niet zo leuk, dus wilde niet mee doen. Maar Martin wilde heel graag winnen, dus we dachten: we verspreiden onze kansen. Uiteindelijk lag hij er binnen twee tellen uit en had ik gewonnen....en jawel de prijs kwam op mijn naam te staan. Zat ik ineens vast aan een Bungy-Swing. De hoogste van de wereld op 134 meter hoogte. FIJN hahah.

Na Franz Josef gingen we op weg naar Queenstown. Onderweg gingen er een paar mensen bungy jumpen, ik werd al helemaal gestressd toen ik dat zag haha. Moet je nagaan als ik zelf zou moeten. Savonds zijn we gaan stappen, maar niet tot zo laat, want de dag erna, gisteren was het St. Patricks Day! Dat is een Ierse feestdag, zoiets als Koninginnedag alleen dan in het groen.

MAAAAAR voordat ik kon gaan feesten moest ik eerst die Bungy-Swing gaan maken. Ik had mezelf opgegeven om om 12uur te gaan. Ik ging op half 1 met de bus erheen, het was meer dan 40 min rijden. Toen we daar aankwamen was ik echt doodsbang. Wat was dat hoog. Ik praatte met een van de jongens van de bungy daar en die zei dat ik bij de swing wel even kon gaan kijken, want er ging toevallig iemand. Daar aangekomen zei ik dat ik niet zeker wist of ik wel wilde gaan, maar die jongens negeerden dat compleet en hesen me in riemen. Weer zei ik: uhhhhh ik weet het nog niet hoor!! Geen reactie haha. En ze hebben me gewoon laten gaan...ik hing daar ik de hoogte en toen vroeg hij of ik er klaar voor was. Schreeuwde ik neee. Druk hij op de knop en val ik naar beneden. WHAAAAAAAAAAAAAAAA ik weet niet eens meer wat ik toen dacht. Na twee seconden kon ik wel van het uitzicht genieten, maar wow wat ging dat hard. Uiteindelijk duurde het iets van 5 minuten in totaal voordat ik weer boven was. Ben wel blij dat ze niet zijn ingegaan op mijn angst, anders was ik nooit gegaan. Maar het was eens maar nooit meer haha.

Ik was om half 4 weer terug en toen ben ik met een hele groep St. Patricks Day gaan vieren. Het was echt een hele leuke dag, gezellige feestjes in Irish Pubs en de nacht afgesloten in de World Bar.
Ik blijf nog 1 dagje in Queenstown en dan gaat mijn trip weer verder. Helaas gaat er bijna niemand naar het zuiden, dus dat wordt afscheid nemen van heel veel leuke en gezellige mensen. Maar Birdy en Myrtle gaan gelukkig nog wel even mee!!