Ontbijt op bed en verlangen naar een boterham met pindakaas

26 maart 2013, Wellington

Op 19 maart zijn Myrtle, Birthe en ik naar het zuiden gegaan. Vroeg in de ochtend werden we opgehaald en vertrokken we richting Milford Sound. Een behoorlijk lange trip, want we waren pas op 3 uur 's middags bij Milford. Het was echt een ongelooflijke mooie route die we reden op weg naar Milford.
Bij Milford aangekomen gingen we een cruise doen door de fjorden. We hadden mega geluk met het weer, de buschauffeur had nog nooit zo mooi weer gezien bij Milford haha. Eenmaal aan het varen waren we helemaal verbaasd, want er waren echt zeker 50 dolfijnen aan het springen en spelen in het water! Zo gaaf, dat hadden we helemaal niet verwacht! En ook zoveel!
Die avond sliepen we in Gunns Camp, dat waren een paar huisjes in the middle of nowhere. Het was er ijskoud en om 22uur ging alle stroom en dus ook de lichten uit. Heel handig als je dat de wc zoekt na 22uur en totaal niet weet waar je die moet zoeken haha.
 

De volgende ochtend begonnen we met een wandeling bij Gunns Camp om 6 uur, zodat we de zon konden zien opkomen als we boven op de berg waren. Ik heb het op mijn hele reis nog nooit zo koud gehad als toen. Het was wel onwijs mooi om de zon te zien opkomen over de bergen heen. Na een paar uur wandelen en veranderd te zijn in een ijspegel waren we weer beneden en gingen we op weg naar het zuidelijkste puntje en daarna naar het hostel waar we die nacht verbleven.
 

Op 21 maart zijn we naar een strandje gereden waar zeeleeuwen waren, ook erg leuk om te zien in het wild en daarna zijn we naar Invercargill gegaan om de middag door te brengen. Niet een hele boeiende dag en tegen 5 uur gingen we weer richting Queenstown.

In Queenstown aangekomen was het prachtig weer. We zijn die avond vroeg ons bed ingedoken. Toevallig waren twee Nederlandse jongens op de kamer. Wij drieen zaten grapjes te maken tegen hun dat we wel graag een ontbijt op bed wilden. Natuurlijk hadden we niet verwacht dat we de volgende ochtend om 9uur werden wakker gemaakt met een ontbijtje haha. Maar jawel! Zo grappig. Kregen we zomaar alle drie twee geroosterde boterhammetjes en een kopje thee! De dag kon niet beter beginnen. Daarna zijn we een wandeling gaan maken. Boven op de berg had je prachtig uitzicht over Queenstown. Ondertussen waren er wat andere meiden ook aangekomen in Queenstown die we eerder deze reis hadden ontmoet en vanwege het mooie weer zijn we lekker op een terras gaan zitten en hebben daar de hele middag doorgebracht. Een ultiem vakantie gevoel!
Die avond was de laatste avond dat we met alle meiden samen waren, dus zijn we gaan stappen en de volgende ochtend zijn Birthe, Myrtle en ik vertrokken naar Mount Cook.

Onderweg kwamen we een onwijs blauw meer tegen, ik wist niet dat water zo blauw kon zijn. Prachtig. Mount Cook is de hoogste berg van Nieuw Zeeland, en gelukkig was deze net een klein beetje uit de wolken toen we aankwamen. We hebben bij Mount Cook eigenlijk weinig gedaan. We hebben onze kleding uitgezocht, geslapen, gekookt en een boekje gelezen. Lazy day!

Op 24 maart gingen we naar Rangitata, dit was de allerlaatste dag en nacht met Myrtle! Zo gek dat ze hierna weg zou zijn! Het hostel was echt een aparte. Normaal gesproken heb je stapelbedden, 2 hoog. Dit hostel had stapelbedden, 3 hoog! 's Middags heb ik even, jaja, hardgelopen en daarna hebben we een feestmaal gemaakt!

Gisteren moesten we Myrtle goodbye en tot ziens knuffelen en zwaaien op het vliegveld van Christchurch en gingen Birthe en ik door naar Kaikoura. Toen we Kaikoura inreden zagen we in de zee echt overal dolfijnen uit het water springen! De een nog hoger dan de ander! Kaikoura zelf was een schattig plaatsje met winkeltjes en strandjes. Je kon er een activiteit doen: crayfishen. Niks voor mij dat vissen, maar als alternatief kon je dan ook alleen de vis eten en hoefde je het niet te vangen. Ik dacht: laat ik dat dan maar eens proberen. Toen ik eenmaal die vissen had gezien had ik er al weer spijt van. Megagroot en woaaaa moest ik dat gaan pellen en eten??? JA dus. Iemand deed voor hoe je dat moest eten. Werkelijk alles kon je eten..ik had het al snel gezien haha. Het was zelfs zo erg dat ik verlangde naar een boterham pindakaas (en dat eet ik hier al elke ochtend)! Maar ik ben weer een ervaring rijker!

Vandaag zijn we vertrokken vanuit Kaikoura om naar Picton te gaan en op de Ferry te stappen naar Wellington. Maar onderweg hebben we nog een verrassingsstop gemaakt. Er waren namelijk in een riviertje allemaal kleine baby zeehondjes. Zooo schattig en lief. Ze waren met zijn allen aan het spelen en springen! Een hele mooie afsluiter voor het Zuidereiland! We moesten afscheid nemen van onze buschauffeur die we ondertussen al 4 weken hadden.
In Wellington hebben we net door de stad gelopen en alle kleine leuke straatjes bekeken. Nieuw Zeeland zit er ondertussen bijna op, nog maar een paar daagjes, time flies!!!